Jeden z najbardziej znanych i rozpoznawalnych ptaków w naszym kraju nie ma dobrej reputacji, a niesłusznie. Choć uważany za szkodnika to jest to jednak typowy dla ludzi punkt widzenia, tak jak chwast jest chwastem tylko dlatego, że rośnie nie tam gdzie trzeba. Rdzenni Amerykanie niemal doszczętnie wyginęli, bo pewna grupa ludzi uznała, że są niepożądani, a przecież szpak to tylko ptak, nie człowiek…

Za to jak to ptaki, umieją latać i tworzą wtedy bardzo chętnie ogromne stada, szczególnie nad żerowiskami.

Czy pożerają kukurydzę równie chętnie jak czereśnie? Niespecjalnie, zdecydowanie lepszym dla nich pokarmem są owady. Jesienią gdy większość pól robi się łysa i liście z drzew opadają, kukurydza jest świetnym schronieniem nie tylko dla szpaków, ale i owadów. Nadgryzione kolby kukurydzy to częściej sprawka saren czy dzików. Szpaki chętnie jedzą muchy i inne owady. Wybredne nie są.

Natomiast dżdżownice to prawdziwy rarytas. Pożywne i duże. Nie dziwi zatem, że w czerwcu gdy intensywnie karmią swe młode wystarczy lekki deszcz by zobaczyć na polach szpaki polujące na dżdżownice, które przemieszczają się wtedy bliżej powierzchni ziemi czy wręcz na nią. Polecam ten widok, bo ptaki te kursują w obie strony niczym wahadło Foucaulta, przy okazji wynosząc strawione resztki poza gniazdo.

Obserwując szpaki, poza ich połyskliwie pięknym upierzeniem,

można zauważyć jak zwinne i szybkie to ptaki, gdy podczas lotu nie marnują okazji do posiłku.

Czyż nie ma gracji w tym wyginaniu ogona,, a w zasadzie całego ciała by dopaść latający posiłek? Podziwiajmy, nie oceniajmy pochopnie.

Główna